1941 yılında Eğitmenlik kursundan dönen Yeniceköy’lü (Mavikent) Durdali Yılmaz Köyünde eğitimi başlatır. İlk öğrencilerinden Eğitmen Durdali Oğlu Esen Yılmaz bu dönem içinde Okul olarak Camiyi ve Doktor İsmail adlı kişiye ait sazdam’dan bir mekânı kullandıklarını anlattı. Bu sazdam aynı zamanda kahvehane olarak kullanılıyormuş. Bu arada Köy Muhtarı Ömer Aydil’in girişimi ile köylü tarafından bir okul yapılır.
Bir dönem yani 3 yıl Eğitmen eğitimi burada sona erer.
Yeni yapılan binada 1944 yılında normal ilkokul olarak eğitime başlanır. Öğretmen atanmadığı için 1.nci sınıfı Eğitmen okutur. 1945 yılında Aksu Köy Enstitüsünden mezun Beşikçi köylüsü Ali Günay öğretmen olarak atanır. Künye defterlerinin tetkikinden anlaşıldığına göre Ali Günay Öğretmen 1945 yılında 1944 yılında birinci sınıfa başlayanları ikinci sınıfa, 1944 yılında Eğitmenden 3.ncü sınıfı okuyarak mezun olanlardan 11 kişiyi 3.ncü sınıfa kaydeder. Bir de yeni 1.nci sınıf kayıtları olunca Okul bir anda 3 sınıflı bir okula dönüşür. Okul 1947–1948 ders döneminde ilk mezununu verir. Eğitmenden gelen 11 kişiden altısı mezun olur. 5 öğrenci ertesi yıla kalır.
Daha ileriki yıllarda okul İhtiyaca cevap vermeyince binaya devam olarak yine köylü tarafından okul binasına bir ek yapılır. Yıllarca bu okul yöreye hizmet verdiği gibi açılan ortaokula da hizmet verir. 1972–1973 ders yılı ile 1992–1993 ders yılları arasında 21 ders yılı. Bu okulda müdürlük yapmış Mehmet Arılıtaş ile sohbetimizde: Ortaokulun açılışı ile İkili öğretim yapmaya başladık. 1980’li yılların başlarında Kaymakam Yusuf Odabaş’ın desteği ile devlet üç derslikli yeni bir okul binası yaptı. Biz İlkokul olarak oraya taşındık. Eski binada ortaokula kaldı. Diye anlattı Mehmet öğretmenim.
Yenice İlkokuluna 1952 yılında atanan Saliha Kuru Öğretmenimle Telefonla konuştum. İzmir de yaşıyor. Telefonda heyecanla kısaca anlattı: “ Benim hayatımda çok önemli yeri vardır Yeniceköy’ün. Yenice köyde öğretmenliğe başladım, Yeniceköy de evlendim, Yeniceköy de anne oldum. Onun için orası benim için çok önemli. Okulda öğrencilerin olduğu gibi köylü genç kız ve kadınlarında akıl hocası olmuştum. Bir derdi olan mutlaka bana gelirdi. Hepsine mutlaka cevap vermem gerekirdi. Onun içinde çok zorlanırdım. Ama neticede zevk verirdi bu konular bana.” diye anlattı Saliha öğretmenim.
1960 yılı başlarında Yedek Subay Öğretmen olarak gelen Engin Kavalcı öğretmenim: “Ankara da Devlet memuru olarak çalışıyordum. 27 Mayıs ihtilalinden sonra Askere öğretmen olarak gönderdiler. Benim de şansım tayinim Yeniceköy’e (Mavikent) çıktı. İki ders dönemi burada görev yaptıktan sonra Milli Eğitim yetkililerinin ısrarı ile öğretmen olarak burada kaldım. Burada evlendim ve buradan emekli oldum. Halende burada yaşıyorum. Mavikent’te sokağa çıktığımda mutlaka bir öğrencime rastlıyorum. “ dedi Engin öğretmenim.
Okulun Adı 1979–1980 tarihinden itibaren Mavikent Yenice İlkokulu diye değişir. 52 yıl aralıksız eğitime hizmet eden okul 1996–1997 ders döneminde 8 yıllık zorunlu Eğitime geçilmesi dolayısıyla Mavikent Ortaokulu ile birleşerek Mavikent İlköğretim Okulu adını alır.
1998 yılında okulun yanına devlet 12 derslikli bir okul yapınca 1998–1999 ders döneminden itibaren Okulun adı Mavikent 75. Yıl İlköğretim Okulu olur. Mavikent’te ikinci kademesi olan tek okul olması nedeni ile birkaç yıl sonra bu okul binası ihtiyaca cevap vermez. Mavikent halkından Ramazan Abacı 2005 yılında 12 derslikli okul bitişiğine 21 derslikli bir bina yaptırır. O bina yapılınca okulun adı Mavikent Ramazan Abacı İlköğretim Okulu olur. Tam ortada kalan ve halk tarafından yaptırılan 5 derslikli bina yıkılarak yeri okul bahçesine katılır.
12 yıllık zorunlu Eğitime geçilince İlköğretim okulları kalkar ve yerine İlkokul ve ortaokul gelir. O durumda da 12 derslikli olarak yapılan binada Mavikent Ramazan Abacı Ortaokulu, 21 derslikli binada da Mavikent Ramazan Abacı İlkokulu öğretime devam etmektedir.