Hayırseverimiz Sayın Sevim Hanım kendisini kısaca şöyle tanıtıyor: “1938 Eylül’de Kumluca Beykonak (Gağaz) Köyü’nde doğdum. İlkokulu Kumluca’da bitirdim. O zamanki koşullarda eğitimimi daha ileriye götürmem olanaksızdı. Onun için ilkokul mezunu olarak kaldım.”
1961’de evlenen Sevim Öner bir çocuk annesidir.
Ülkemizin Atatürk ilke ve inkılaplarına bağlı, yönü batıya dönük, uygar, sosyal, kendisiyle barışık gençlere ihtiyacı olduğunu düşünerek Sevim Öner İlköğretim Okulunun arazisini hibe ettiğini belirtmiştir. Atatürkçü, sosyal, çağdaş ve akademik başarılı öğrencilerin SEVİM ÖNER İLKÖĞRETİM Okulu’ndan mezun olması kendisini çok mutlu edeceğini söylemiştir. (Kumluca Milli Eğitim Müdürlüğü İnternet Sitesinden alınmıştır.)
Antalya İl Milli Eğitim Müdürlüğünün Hayırda Yarışanlar Kitaplar serisinde Sevim Öner ve oğlu Kemal Öner ile yapılan Röportaj şöyledir.
Ben Sevim ÖNER. Köken olarak Antalya Kumluca Beykonak’lıyım. Orada doğup büyüdüm. Ev hanımıyım. Bir tane çocuğum var. Beyim 1983’te vefat etti. Beyim uzun yıllar ticaretle uğraştı. Emekli olduktan sonra da gönüllü olarak öğretmenlik yaptı. Beyinlin Ölümünden sonra işlerimizi oğlum idare ediyor. Bir tane kız torunum var; İstanbul’da oturuyor. Talebelerin okulu yoktu. Talebelerin okulu olsun diye, vatana, millete, çocuklara hayırlı olsun diye okul yerini bağışladım. Eğitim bizim için önemli bir mesele. Eşim gönüllü olarak eğitim işlerinin içindeydi. Oğlum da eğitime çok önem veriyor. Bu konuda bana en büyük desteği oğlum yerdi. Biz oğlumuzun iyi bir eğitim alabilmesi için Kumluca’dan Antalya’ya taşınmıştık. Sırf çocuğumuzu okutmak için beşinci sınıfa başlayacağı sene Antalya’ya taşındık. Yaptığımız bir fedakârlıktı.
(Oğlu Kemal Bey) Evet, ailemin benim için yaptığı bir fedakârlıktı» Aslına bakarsanız bütün okullarda öğretim aynı ama eğitimi daha iyi olan bir okulu tercih etmiş ailem. Aynı fedakârlığı ben de kızım için yapıyorum. İki haftada bir İstanbul’a gidip geliyorum. Antalya Lisesini bitirdiğim sene babamı kaybettik. O sene üniversiteyi kazanmıştım. Ama annemi yalnız bırakmak istemediğim için İzmir’e kazandığım üniversiteye gitmek istemedim. Annem o zaman da fedakârlık yaptı. Acılı acılı beni okula yolladı. “Madem kazandın, git okulunu oku” dedi.
Okul yapımı için arsa bağışlarken etkilendiğim kimseler olmadı. Çünkü biz arsayı bağışladığımız zaman Kumluca da böyle bir örnek yoktu. Yanlış olmasın ama Kumluca da okul için bağışta bulunan ilk biziz. O zaman Belediye okul yeri arıyordu. Biz de arsamızı bağışladık. Bizim bağışladığımız arsaya bir okul yapıldı. Bizden sonra diğer insanlar okul yaptırmaya başladı. Mavikent’te Durali Yazıcı yaptırdı bizden sonra. O bizden etkilenmiş olabilir.
Arsamıza okul yapıldıktan sonra yapılan açılışa gitmedik. Bizi çağırmadılar Açılışa o dönemin Başbakanı Tansu Çiller gelecek denmişti. Belki de açılış olmamıştır. Kim bilir açılış olsa, çağrılırdık.
Okulla bağlantımız sadece senede bir okula uğrayıp ziyaretle sınırlı. Öyle ihtiyaç giderme, öğrenciye burs verme konularını düşünmüyoruz. Bizi açılışa bile çağırmadılar. Zaten arsayı bağışlamışız. 1993’ten beri bize ilk kez siz geliyorsunuz. Ne Milli Eğitimden ne de okuldan gelen- gidenimiz olmadı. Sayın Başbakanımız geldiğinde de önce bize plaket verileceği söylendi, sonra adımızın listede olmadığını öğrendik.
(Oğlu Kemal Bey) Kumluca Gönüllüleri Derneği diye derneğimiz var. Kumluca’lı otuz tane öğrenciye burs veriyoruz. Tek şartımız var. Ekonomik anlamda çocuğun ailesinin tapulu bir yeri olmayacak. Anne- babasının maaşı olmayacak. Gerçekten ihtiyacı olacak. Ayda üç yüz lira veriyoruz. Gelirler artarsa sayıyı da artırabiliyoruz. Üniversite öğrencilerine veriyoruz.
Okulumuz çok fazla göç alan bir yerde. Orada daha çok mevsimlik aileler yaşıyor. Bazı öğrenciler okulu bitiremeden ayrılmak zorunda kalıyorlar. Okulla gurur duyuyorum.
Binlerce öğrenci o okulda okuyup sonra mezun oluyor. Birinin Sevim Öner İlköğretim Okulundan mezunum demesi beni çok mutlu ediyor. Geçen bayramda birkaç öğrenci gelip bayramımı kutladılar, elimi öptüler. Buna çok sevindim. Beni okul törenlerine falan davet ettiler ama gitmedim. Gitmem de. Ben oralarda görünerek bir nevi gösteriş yapmak istemiyorum.
Çağdaş medeniyet seviyesine ulaşmak için eğitim gerçekten önemli. Bunu yakalamak için de kaliteli öğretmenler yetişmeli.